Περίεργο..
Κατά ένα περίεργο τρόπο μου βγαίνει εδώ σ' αυτο το μπλογκ κυρίως η τρυφερή πλευρά του εαυτού μου..
Το πρώτο που μου 'ρχεται στο μυαλό τώρα, είναι μια στροφή από ενα ποιηματάκι, που είχα διαβάσει παλιά σε κάποιο παιδικό βιβλίο και δεν θυμάμαι καθόλου ποιου συγγραφέα ήταν. Η κόρη μου όταν το θυμόμαστε σηκώνεται στις μύτες των ποδιών της και απλώνει προς τα πάνω το χεράκι της ν' αρπάξει το "αστέρι"! :-)
Λέει η στροφούλα αυτή:
" Αν στις μύτες μου πατήσω
και σηκώσω και το χέρι,
το φεγγάρι θα φιλήσω,
θα τσακώσω κι ένα αστέρι! " :-)
8 comments:
και γιατί δεν την βγάζεις όταν είμαστε μαζί και μου το παίζεις δύσκολη;
φιλιά στην μικρή! είναι ωραία τα όνειρα των παιδιών...
..Πολύ γλυκό ,,και τρυφερό το ποιηματάκι!!
θατο μάθω στην μικρή μου..αύριο..
..τώρα κοιμάται κι ονειρεύεται!
Να χαίρεσαιτην μικρούλα σου!
Πωπωπωπω...
να! και η γλυκιά πλευρά... ;-)))
Μ'αρέσει!!!
Καλημέρα!!!
Ευχαριστω κορίτσια! :-))
(Μεθυσμενακι εσενα στη φυλαω να στη δωσω στα 70βαλε μας! :-D )
;-)))))
γλυκήτατο !!!!!!!!!!!!!!
αερικούλι πώς περνάς;;
Καλημερα KV μου! :-*
Αλκυονη
Σήμερα ειναι οοοολα καλυτερα! :-))
(Σου αφησα μια στροφουλα στο μπλογκ σου...)
Μια γλύκα μου βγαίνει εμένααααααα!
Post a Comment